Podatek rolny – kiedy obowiązuje, jak go obliczyć? Część pierwsza.

Ustawa o podatku rolnym z dnia 15 listopada 1984 roku precyzuje zagadnienia dotyczące podstawy opodatkowania, wysokości oraz zakresu podmiotowego i przedmiotowego tego podatku.

Które tereny podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym?

Zgodnie z powyższą ustawą, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane jako użytki rolne lub zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych według ewidencji gruntów i budynków. Wyjątkiem są grunty przeznaczone na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza. Działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, hodowlę materiału siewnego, szkółkarskiego, reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, hodowlę zwierząt oraz chów ryb. Gospodarstwo rolne to obszar gruntów o powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, będący własnością lub w posiadaniu osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej, która nie ma osobowości prawnej.

Kto jest podatnikiem?

Zgodnie z art. 3 ustawy o podatku rolnym, podatnikami są osoby fizyczne, prawne oraz jednostki organizacyjne, które są właścicielami, posiadaczami lub użytkownikami wieczystymi gruntów objętych opodatkowaniem tym podatkiem. W przypadku współwłasności lub posiadania gruntu przez kilka podmiotów, obowiązek podatkowy spoczywa solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach. Jeśli jednak grunty te tworzą gospodarstwo rolne, obowiązek podatkowy ciąży na osobie prowadzącej to gospodarstwo.

Dodatkowo, podatek rolny muszą uiścić posiadacze gruntów będących własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, chyba że grunt ten jest częścią Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub znajduje się w zarządzie Lasów Państwowych. W takim przypadku podatnikami są odpowiednio jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i Lasów Państwowych. Należy zaznaczyć, że Skarb Państwa i gminy są zwolnione z obowiązku uiszczania tego podatku.

Podstawa opodatkowania

Dla gruntów gospodarstw rolnych podstawę opodatkowania stanowi liczba hektarów przeliczeniowych. Dla pozostałych gruntów jest to liczba hektarów wynikająca z ewidencji gruntów i budynków. Zwyczajowo wyznacza się 4 okręgi podatkowe, jednak Sejmik województwa może dokonać zmiany określonego okręgu na wniosek rady gminy, pod warunkiem uzyskania opinii izby rolniczej i z uwzględnieniem limitu zmniejszenia liczby hektarów przeliczeniowych dla danego województwa. O tym i więcej opowiemy w kolejnych częściach poradnika.